فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

رقیب آزارها فرمود و جای آشتی نگذاشت
مگر آه سحرخیزان سوی گردون نخواهد شد

مرا روز ازل کاری به جز رندی نفرمودند
هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد

خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش
که ساز شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد

مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم
کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد

شراب لعل و جای امن و یار مهربان ساقی
دلا کی به شود کارت اگر اکنون نخواهد شد

مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ
که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد

شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود ندارد.

تفسیر عرفانی:‌

۱- ویژگی‌های شما عبارت‌اند از: معصوم، اصیل، جذاب، اهل دل، ناکام، عصبانی، راستگو، با وجدان، بی تظاهر، منطقی، غمگین، جذاب، با وفا، با انصاف، نجیب، مهربان و بخشنده.

۲- حضرت حافظ در بیت‌های اول، سوم و چهارم می‌فرماید:

محبت سیه چشمان و زیبا رویان از سر من بیرون نخواهد رفت، زیرا محبت آنان حکم قضا و قدر آسمانی را دارد و تغییر ناپذیر است.

* در روز نخست و ابتدا، غیر از رندی و عشقبازی چیز دیگری به من نفرمودند پس هر نصیبی که آن روز مقدر کرده‌اند، زیاد و کم نمی‌شود.

*‌ای نهی کننده امور شرع، برای خشنودی خدا، ساز دف و نی را به من ارزانی دار و نواختن و شنیدن آنرا بر من عیب مگیر که از قصه عشق ما، که از آواز دف و نی بلند می‌شود، سامان دین دچار پریشانی و بی نظمی نمی‌شود.

حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.

تعبیر غزل:

ذاتا انسانی عاطفی و با مهر و محبت هستی و در مقابل نامهربانی‌هایی که دیده‌ای سکوت اختیار کرده‌ای. گرچه انسانی واقع نگر هستی و بلندپروازی نمی‌کنی، ولی بدان که فرصتی به تو روی خواهد کرد و همه امکانات مهیا می‌شود که تو در زندگیت یک تحول مثبت و بزرگ ایجاد نمایی. پس آماده باش که این فرصت را از دست ندهی.

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا